Om mijn lerend vermogen te vergroten probeer ik met enige regelmaat symposia en congressen te bezoeken. Deze keer was ik te gast bij het Nationaal Intranet Symposium in Nieuwegein. Dit congres helpt mij om inzicht te krijgen in het “vloeibaarder” maken van organisaties. Klinkt dat vaag? Dat valt wel mee!
Verrassing
Het leuke van programma`s is dat je verrast kan worden – in positieve of in negatieve zin. Zo ging ik vandaag naar een sessie over het intranet van een gemeente. Toen het begon was er voor mij een onverwachte invalshoek. Het intranet was nog niet live. Dit was een kijkje in de keuken van hun proces. Oei dat kan leuk zijn, of echt heel saai. Het balanceerde een tijdje op die rand. Sympathiek en een mooi gemaakte prezi, maar nog niks dat me echt had geraakt.
En toen kantelde de boel.
Er kwam nog een video. Eentje die meerdere lachsalvo`s door de zaal deed gaan. Ze hadden er bijna een staande ovatie voor gekregen, zo groot was het enthousiasme. Een hilarische film voor ze op een leuke manier de draak staken met hun collega’s en waar 1 boodschap heel duidelijk naar voren kwam. Het intranet is leuk!
Hoe het begon
In de openingslezing van Jaap Linssen was ik erg blij om het lerend vermogen terug te horen als een van de drie pijlers waar een sociaal intranet toe bij kan dragen. “Wel een van de moeilijkste” gaf hij later in de pauze toe.
Mooi was ook het beeld van de druk op de publiceer-knop. Vroeger was dat voor de communicatiemedewerker het eindpunt van het werk. Nu is dat waar het eigenlijk pas begint, want na het publiceren begint de conversatie,
Bij de stands was het leuk om de sprankelende creativiteit bij Winkwaves weer te ervaren. Zij dagen me altijd uit buiten mijn eigen box te denken.
Met Jeroen Rispens van Mett kon ik het hebben over het platform dat ze voor Logeion op hebben gezet, waar ook ruimte voor het beroep van #communitymanager zal zijn.
Pretoogjes
Het is mooi om de bevlogenheid bij partijen te zien. Bij Kees van Seneca gingen de pretlichtjes in zijn ogen aan toen hij zei dat hij twee dagen had ingepland om gewoon bij een klant te gaan zitten om eens te horen wat er allemaal speelt en mensen op individueel niveau te helpen met wat zij willen bereiken.
Met Kees sprak ik ook over de dynamiek van het individu en de groep. Het activeren gaat uiteindelijk op individueel niveau. Er moet voor iedereen een “what’s in it for me”, aan de andere kant heb je coördinatie nodig van het samenkomen. De crux is om dat op teamniveau neer te leggen en niet organisatiebreed uit te willen rollen. Dan krijg je muren. Het ontbreekt op teamniveau wel vaak weer over de capaciteit om het goed te coördineren. Nog genoeg te doen voor adoptie experts!
Leuke goody
De leukste goody in de gelijknamige bag vond ik deze keer een verband-doosje van Plek. Om verbinding te maken ;-).
Tussendoor
Het leuke van een congres zijn ook de kleine onverwachte gesprekken. Een deelnemer die in mijn geboorteplaats Nuenen woont en de manager die probeert het oude werken van command en control te doorbreken. Zowel binnen als buiten de muren van zijn organisatie. En hoe lastig dat is omdat iedereen het oude gedrag nog steeds verwacht.
Punt.
Bij de laatste keynote van Bram Koster kwam er een quiz te verschijn. Dat is ook zo`n potentieel kantelpunt, of het wordt een flauwe boel of het verrassend en fris. De grap was dat na afloop van de quiz je het eigenlijk nog niet wist. Als je van bepaalde tv-series houd was het best leuk, maar je had geen flauw idee wat het met de presentatie te maken zou moeten hebben. Hij ging het hebben over vier valkuilen en de kracht van formats.
En toen viel uiteindelijk alles op zijn plek. De quizvragen waren allemaal aanzetten tot goed uitgewerkte inhoudelijke punten. En uiteindelijk was de presentatie zelf een mooi voorbeeld van een content format.
En daarmee kwam voor mij het hele congres ook weer bij elkaar. Want laten we onszelf alsjeblieft de ruimte geven om plezier te hebben in ons werk, en daar kan een intranet in wat voor vorm dan ook een belangrijke bijdrage aanleveren.